Toppers in het bad bij Octopus

1225
Daan (links) en Bas Jan Dijkink zijn terug bij zwem- en waterpolovereniging Octopus in Wapenveld.

Je kunt als kleine sportvereniging af en toe tegen een gelukje aanlopen. Neem zwem- en waterpolovereniging Octopus in Wapenveld. De waterpolo-afdeling binnen de vereniging kreeg binnen 3 jaar ‘zomaar’ drie top-waterpoloërs in de schoot geworpen: Daan (23) en Bas Jan (24) Dijkink zijn teruggekeerd op het oude nest. En ook de tegenwoordig in Heerde wonende Olaf Bakker sloot zich aan bij Octopus. De twee broers zijn niet bang om te zeggen wat hun doel is voor het komend seizoen. “We moeten kampioen worden. En eigenlijk volgend seizoen ook.”

Nu is die verwachting niet zo gek, want Bas Jan gaat dit seizoen maar liefst zeven klassen lager spelen: van de landelijke eredivisionist Het Ravijn uit Nijverdal naar een tweedeklasser op districtsniveau, Octopus in Wapenveld. Daan, wat vaker geplaagd door blessures, maakte die stap al 3 jaar eerder. Beiden kozen ervoor om de stap terug te maken naar ‘hun’ Wapenveldse vereniging. Dat geldt ook voor Olaf Bakker, die een aantal jaren geleden eveneens een seizoen bij Het Ravijn speelde. Hij speelde daarnaast voor BZC Brandenburg uit Bilthoven en vervolgens is hij 4 jaar gestopt vanwege een blessure. Olaf woont sinds enkele jaren in Heerde en sindsdien heeft ook hij zich aangesloten bij Octopus. Dat belooft sportief gezien dus veel voor de nabije toekomst.

Overgooien
Eerst even terug naar het begin. Vader Paul Dijkink, voor insiders bekend als ‘Harm uut ’t Darp’ was altijd al een fanatieke waterpoloër. “Als papa speelde, dan zaten wij altijd in het kinderbadje ernaast met de bal over te gooien.” Dat overgooien en hun latere deelname aan de jeugdteams bij Octopus bleef niet onopgemerkt. Toen Bas Jan werd gescout maakte hij, na een paar tussenstapjes, de overstap naar Zwem en Poloclub Het Ravijn in Nijverdal. Broer Daan volgde al snel en vader Paul stopte zelf met waterpolo om als chauffeur zijn zoons het hele land door te rijden. Om hun talenten volledig tot hun recht te laten komen, gingen beiden een aantal jaren naar de CSE Topsportacademie  in Zwolle. Het betekende overdag school in combinatie met hun sport en daarnaast drie avonden per week trainen bij de club in Nijverdal. En uiteraard in het weekend de competitiewedstrijden. Daan, die werd gezien als de meest getalenteerde van het tweetal, werd met zijn O17-team Nederlands Kampioen. “Dat was verreweg mijn mooiste ervaring. Maar het seizoen erop ben ik gestopt. Ik had last van een rugblessure en vond het heel lastig om me steeds weer opnieuw te motiveren.”

Champions League
Bas Jan haakte aan bij het eerste team van Het Ravijn. “Ik kan me mijn debuut nog herinneren. 31 oktober 2015. Ik mocht 4 minuten voor tijd invallen en na een time-out, met nog 15 seconden te spelen, maakte ik 4 seconden voor tijd een doelpunt. Daarna heb ik 8 jaar deel uitgemaakt van het eerste team. Ik was geen hoogvlieger, maar een welkome speler in de breedte”, vertelt Bas Jan, terwijl zijn ogen beginnen te glinsteren als hij vertelt over de het Nederlands kampioenschap in 2022 en de deelname aan de Champions League het jaar daarop. Dat was een prachtige tijd. Mooie wedstrijden in het buitenland tegen topploegen met veel spanning en veel publiek.”

Octopus kreeg ‘zomaar’ drie top-waterpoloërs in de gelederen. Naast Daan en Bas Jan Dijkink sloot ook Heerdenaar Olaf Bakker zich aan.

Stapje terug
Dat jaar, 2022, speelde Daan alweer een jaar bij Octopus in Wapenveld. Bas Jan, twijfelde over de voortzetting van zijn carrière. “Het was mooi. Ik heb er veel vrienden aan overgehouden, maar je moet er ook heel veel voor opzij zetten. Bovendien was ik niet getalenteerd genoeg om er mijn boterham mee te verdienen. Ik werk bij de politie in Zwolle en mijn collega’s moesten altijd mijn diensten overnemen als ik weer moest spelen. Daarnaast was het voor mijn vriendin ook niet altijd even leuk als ik ’s ochtends om 7.00 uur de deur uitging en ’s avonds om 23.00 uur pas weer thuis kwam. De stap terug naar Octopus, waar Daan dus al speelde, was een logische, ook al is het zeven niveaus lager.”

Combinatie
Maar wat maakt de sport zo mooi dat je er zoveel voor wilt opofferen? Bas Jan hoeft er niet lang over na te denken. “Waterpolo is een combinatie van rugby, handbal, judo en zwemmen. Het is superzwaar, maar ook heel technisch. Het is alles tegelijk. Daarnaast is het een teamsport en ook dat spreekt me aan.” Bang om een groot aantal stappen terug te doen is hij niet. “Ik vind het spelletje zo leuk, dat ik er op alle niveaus van kan genieten. En niks ten nadele van onze medespelers, maar ik denk dat ze wel het een en ander van ons kunnen leren, technisch, maar ook tactisch. Ook dat vind ik leuk, zeker als we daarbij vorderingen maken. En Daan en ik hebben nooit samen in één team gespeeld. Daar ga ik ook van genieten.”

In de lift
Daan is nu alweer voor het derde seizoen terug in Wapenveld. Hij is niet alleen onderdeel van het eerste team, maar traint ook de waterpolojeugd van Octopus. Sinds zijn terugkomst is de club gegroeid, al wil hij niet zeggen dat dat te maken heeft met zijn terugkeer. “We hebben nu vier jeugdteams en twee seniorenteams. We zijn dus flink gegroeid. We hebben nu in de jeugdteams ook een paar meisjes, dus wie weet kunnen we over een paar jaar een damesteam formeren. We zitten in ieder geval in de lift.”

Nu Bas Jan en Daan dit seizoen samen deel uitmaken van het eerste team van Octopus zijn de verwachtingen hoog gespannen. Duidelijk is in ieder geval dat door de komst van Daan het team een stuk beter is gaan spelen en dat schept verwachtingen nu Bas Jan ook aanhaakt. Het tweetal windt er in ieder geval geen doekjes om: “We moeten kampioen worden. En eigenlijk volgend seizoen ook.”

Tekst en foto’s: Gerrit Tenkink