Café-bar ’t Tonnetje is een van de weinige echte kroegen die het dorp Epe nog kent. Ook ’t Tonnetje is flink getroffen door het coronavirus en met uitzondering van een korte zomerperiode al vanaf maart gesloten. Maar eigenaar Harry van Schoonhoven klaagt niet. “Mijn vaste lasten zijn niet hoog, dus ik red me wel. Wandelen met de honden, het huishouden en één keer per week loop ik even door ’t Tonnetje om alles door te spoelen en na te lopen. Ik mis alleen de gezelligheid en het contact.”
“Ik kan het met iedereen goed vinden”, zegt Harry zonder overdrijven. “Stel, op zaterdagavond is de wijn op, dan kan ik iedere willekeurige horecazaak in Epe vragen of ik even een paar flesjes kan lenen. Die breng ik dan maandag persoonlijk terug. En andersom is het ook zo. Hebben ze wat van mij nodig, dan zal ik altijd proberen te helpen. Het is een kwestie van geven en nemen.”
“In maart, toen de corona-ellende begon, zat ik thuis de hele avond tegen mijn vrouw te praten. ‘Wat praat je toch veel, kun je niet even stil zijn?’, zei ze dan. Inmiddels ben ik gewend aan de avonden thuis en ben ik een stuk rustiger”, zegt Harry, die nu dus tijd genoeg heeft om onze vijf vragen te beantwoorden.
Wat is je favoriete horecagelegenheid in Epe?
“Ik heb geen favoriet. Als ik door het dorp loopt en ik kom een bekende tegen, wat nogal eens gebeurt, dan zeg ik al snel: ‘Kom, we gaan even zitten voor een kop koffie’. We pakken dan het eerste het beste terras dat we tegen komen.”
Het is geven en nemen
Wat is de mooiste nog niet ontdekte plek in deze omgeving?
“De meeste mensen gaan naar de Renderklippen of De Dellen, maar ga eens naar de Ossenstal en pak daar een van de gemarkeerde wandelingen. Prachtig. Ook het Zwolse bos bij Heerde is prachtig. Ik ga er weleens naartoe met bekenden uit Heerde. Die komen dan ook op plekken waar ze nog nooit zijn geweest.”
Wat mis je in Epe?
“Geen idee. Ik mis niks. We hebben winkels genoeg en een prachtig horecaplein en hoewel ’t Tonnetje niet aan het plein ligt, hebben we er wel profijt van. ’s Avonds zie je veel mensen die beginnen op het horecaplein en later op de avond nog even bij ons binnenlopen.”
Waar erger je je aan?
“Ik erger me niet zo snel. Ik kan me wel druk maken over van alles en nog wat, maar meestal schiet je daar niks mee op. Ik neem het leven en de zaken zoals ze op me afkomen. Privé, maar ook zakelijk.”
Wie zou je een bloemetje willen geven?
“Nou, ik vind het lastig om iemand te noemen, maar als groep zou ik de mensen van Viattence, Vérian en de Buurtzorg een dik compliment willen geven. Zij moeten heel hard werken en komen in deze tijd regelmatig thuis bij mensen die corona hebben. Ze weten dat ze daarmee een risico lopen, maar blijven toch gewoon hun werk doen. Daar heb ik diep respect voor.”
Tekst en foto’s: Gerrit Tenkink