Buurtwinkel voor cliënt en buurtbewoner

2607
Medewerkers van De Buurtwinkel tonen trots het banket dat zij dagelijks maken in de bakkerij. De foto is genomen vóór de coronacrisis. Op dit moment werken de medewerkers van De Buurtwinkel uiteraard volgens de richtlijnen van het RIVM.

Als ergens de integratie in de maatschappij van mensen met een beperking zichtbaar is, dan is het wel in De Buurtwinkel in de wijk Burgerenk in Epe. Hier is sprake van een win-winsituatie. Buurtbewoners kunnen hier terecht voor de dagelijks boodschappen. En de winkelmedewerkers hebben een zinvolle dagbesteding. Momenteel biedt de Buurtwinkel de mogelijkheid aan ouderen om hun boodschappen te laten bezorgen, u kunt uw bestelling plaatsen via 0578-627 233.

Direct bij binnenkomst is het duidelijk: de ontvangst is uiterst vriendelijk en de manier waarop de medewerker bij de brood- en banketafdeling de diverse lekkernijen presenteert, laat overduidelijk zien dat zij trots is op haar werk. Dat geldt ook voor de dame die op dat moment de schappen aan het bijvullen is. Waar liggen de vuilniszakken? “Loopt u maar even mee, meneer.”

Al ruim 15 jaar kunnen de wijkbewoners voor hun dagelijkse boodschappen terecht bij De Buurtwinkel, onderdeel van De Passerel. De kleine supermarkt heeft, naast de dagelijkse producten, een uitgebreide brood- en banketafdeling, waar de taarten, de cakes, het gebak en het brood dagelijks vers worden gebakken. In een koffiecorner staan diverse zitjes voor koffie, thee of fris, uiteraard het liefst gecombineerd met iets lekkers uit de bakkerij. Verder heeft de supermarkt een zuivelhoek en een cadeauhoek, waar externe bedrijfjes hun producten te koop aanbieden.

We spelen geen winkeltje, we zijn een winkel

Regulier werk
Babette Modderkolk en Jorrit Kooiman zijn de vaste begeleiders, die de vijftien tot twintig medewerkers met een verstandelijke of lichamelijke beperking bij hun dagelijkse activiteiten in de winkel begeleiden. “Onze medewerkers maken hier gebruik van arbeidsmatige dagbesteding”, vertelt Babette. “We leiden onze medewerkers op voor een reguliere werkplek, bijvoorbeeld bij een winkel of een bedrijf. Dat doen we door ze een goede werkhouding aan te leren, inclusief verantwoordelijkheid, ieder op zijn of haar niveau. Daar horen ook verplichtingen bij. De openingstijden van de winkel zijn een mooi voorbeeld: we spelen daarbij in op de vraag van de klanten. In het verleden sloten we de winkel om 16.00 uur, want dan gingen onze medewerkers naar huis. De buurtbewoners gaven echter aan dat ze graag wat later terecht willen voor hun boodschappen. Nu is de winkel open tot 17.30 uur (op zaterdag tot 14.30 uur, red.) Sommige van onze medewerkers vinden dat niet leuk, maar het hoort bij het werk. We leggen dat ook uit. ‘Kijk, we kunnen de winkel wel eerder sluiten, maar als er geen klanten komen, verdienen we geen geld en hebben we ook geen werk’. De meeste van onze medewerkers snappen dat wel. We spelen geen winkeltje, we zijn een winkel.”

Volgens Jorrit heeft de wisselwerking met de buurt een positief effect op de medewerkers. “Zo’n winkel is goed voor het gevoel van eigenwaarde. Je helpt mensen. Je hebt thuis wat te vertellen, omdat je een serieuze baan hebt. Mensen zijn trots op hun werk. Het is toch geweldig als je ze hierbij mag begeleiden?”

Droombaan
Voor een van de medewerkers, Marloes Stijf, is de winkel haar droombaan. “Ik was heel onzeker van mijzelf. Maar nu zie ik wat ik allemaal kan. Ik ben niet zo’n prater, maar in de winkel heb ik het wel geleerd. Bovendien moet ik leren omgaan met onverwachte situaties. Geen dag is hetzelfde. Ik doe nu veel schoonmaakwerk en help één ochtend in de broodhoek. Mijn grote wens is om achter de kassa te werken. Dat is wel wat moeilijker, maar ik wil dat heel graag leren.” Ook Rimoun Hermiz is een trotse medewerker. Hij werkt voornamelijk in de bakkerij en is een echte kunstenaar als het op gebak maken aankomt. “Ik werk meestal in de bakkerij en soms in de winkel. Ik werk drie dagen hier en één dag bij Bakker Bart in Epe. Ik weeg het deeg af en kan ook gebak maken. Ik kan bijna alles zonder begeleiding”, zegt de trotse Rimoun, die van oorsprong uit Irak komt en hier in de buurtwinkel ook de Nederlandse taal heeft leren spreken.”

Feestje
Als begeleiders zijn Babette en Jorrit bijna net zo trots. Babette: “Het mooie aan dit werk is dat je de deelnemers ziet groeien in hun werk. Je bent doorlopend op zoek naar wat je de cliënt nog kunt leren. Overigens zonder daar druk op te leggen. We hebben hier zoveel verschillende klussen, dat er voor iedereen wel een passend werkje bij zit. En steeds kijken we of ze nog wat bij kunnen leren of misschien de stap kunnen maken om extern te werken, zonder de bescherming van De Buurtwinkel.” Jorrit: “Ook voor mij is iedere dag een feestje. Geen dag is als de vorige. Ik kan intens genieten als alles draait in de winkel en iedereen lekker aan het werk is. Het mooiste is eigenlijk als we er met de handen op de rug bij kunnen staan en alles vanzelf gaat”, vertelt hij lachend.

Aan het werk
Gaandeweg het gesprek komen er steeds meer deelnemers aan tafel om mee te praten over hun winkel. Trots overheerst, maar ook plezier in het werk en onderlinge geintjes. Maar na een half uurtje is het afgelopen. “Nog even op de foto en dan gaan we weer aan het werk”, zegt Babette. “De bakkerij moet verder schoongemaakt, de bestelling voor de cakes moet afgemaakt worden en de vakken bijgevuld. Morgen staan er weer nieuwe klanten op de stoep.”

Tekst en foto: Gerrit Tenkink