Hij is zonder meer een veelzijdige persoonlijkheid. Zwier van der Weerd is directeur bij Aalberts Installaties en Aalberts Duurzaam, maar had naar eigen zeggen ook visboer kunnen worden. Hij is voorstander van kernenergie en zit liever op de bank met een goed boek dan zich actief of passief met sport bezig te houden. Daarnaast is hij jager, houdt hij van hete bliksem en heeft hij in het nieuwe onderkomen van Aalberts in Oene zijn eigen buitenkantoor.
Het bedrijf in Oene telt zeventig medewerkers, waarvan eenderde zich richt op alles wat te maken heeft met ‘verduurzaming’: van het installeren van zonnepanelen tot en met waterpompen en zonneboilers. Toen hij 12,5 jaar geleden het bedrijf overnam, waren verduurzaming en energiebesparing nog nauwelijks bekend. Nu zijn het gevleugelde begrippen en heeft het bedrijf het drukker dan ooit. Desondanks neemt hij uitgebreid tijd om onze vragen in de rubriek Standpunt te beantwoorden.
Energie: duurzaam (zon of wind), fossiel of kernenergie?
“Fossiel verdwijnt binnen afzienbare tijd, dus in de toekomst moeten we naar een combinatie van duurzaam en kernenergie. Met duurzaam alleen gaan we het niet redden. We hebben kernenergie nodig om de piekmomenten op te vangen en om aan een deel van de vraag van de industrie te voldoen. We komen dan uit op 20 tot 30 procent kernenergie. De rest komt dan grotendeels van wind en zon. Voordeel van zon is dat je het decentraal kunt opwekken en direct op de plek hebt waar je het gebruikt. Op de dak van je huis bijvoorbeeld.”
Eten: uit of thuis?
“Thuis. Ik ben iemand van aardappelen en een goed stuk vlees. Bij mij ligt het vlees voor de aardappelen. Mijn kookkunsten zijn beperkt, maar ik ben wel een goede eter. Hete bliksem, daar kun je me ’s nachts voor wakker maken.”
Zonnepanelen: op het dak of in het weiland?
“Op het dak. Als boerenzoon doet het me pijn om zoveel goede landbouw- en weidegrond opgeofferd te zien worden voor zonneparken. Pure vernieling van het buitengebied. We hebben nog heel veel dakoppervlak beschikbaar. Daarnaast kunnen panelen ook aan de gevel. We kunnen ze in alle kleuren leveren. Een ander nadeel van zo’n zonnepark in een weiland is dat de bron ver weg ligt bij de gebruiker. Je moet dus de opgewekte energie verplaatsen over een grote afstand. Ook dat betekent energieverlies.”
Auto: fossiel of elektrisch
“Ik rijd 100 procent elektrisch. In het begin was het wennen, want je zit eigenlijk in een soort computer. In de toekomst komt er voor de auto een combinatie van elektrisch met waterstof. Dan rijdt je, zonder bijladen, in één keer naar Oostenrijk. Perfect toch?”
Lezen of tv-kijken?
“Ik ben een intensieve lezer. Ik zit al een groot deel van de dag achter het beeldscherm, dus lezen is voor mij pure ontspanning. Ik lees van alles. Van literatuur en lectuur tot en met het Veluws Nieuws en De Schaapskooi en natuurlijk de Veluwe Actief-Krant.”
Zonne- of windenergie op ons dak?
“Zonder twijfel zonne-energie. Voor windenergie heb je stabiele luchtstromen nodig. Die heb je alleen hoog in de lucht, boven de 30 meter. Ik heb 10 jaar geleden thuis op het dak een windmolen gezet, als experiment. Vorig jaar heb ik hem weer in de verf gezet, want hij stond te verroesten. Waterstof komt er aan, maar dat is nog wel een lastig verhaal. Dat gaat nog een tijdje duren voordat we daar als burgers gebruik van kunnen maken.”
Sport: passief of actief?
“Passief. Ik ben helemaal geen sporter. Ik heb van alles geprobeerd, maar ik ben veel te onrustig. Ik ga wel eens mee naar een voetbalwedstrijd, maar ik let niet op en ik praat te veel, dus ik mis de mooie momenten en de doelpunten, tot ergernis van anderen. Ik ben van de gezelligheid. Ik ben ook jager. Dat zou je ook een bepaalde manier van sport kunnen noemen.”
Het milieu: vijf voor of vijf over twaalf?
“Dat is lastig. Ik vind wel dat we binnen één generatie idiote dingen hebben gedaan. Een weekendje met het vliegtuig naar Roemenië. Dat is toch belachelijk? Misschien dat de natuur zelf het heft in handen neemt. Kijk naar de bosbranden in Californië. Dat gaat de komende jaren alleen maar erger worden. Ons economische systeem, dat is gebaseerd op altijd maar groei, botst met de natuur. We creëren eerst problemen en daarna gaan we kijken wat we ermee gaan doen. Neem de zonnepanelen. Daar had vanaf het begin een verwijderingsbijdrage op moeten zitten. Nu liggen de panelen op het dak en moeten we de recycling nog gaan regelen. Ik ben van nature een optimist, dus ik ben geneigd om te zeggen dat het vijf vóór twaalf is, maar het is wel zorgwekkend.”
Corona: pure pech of een straf voor onze levenswijze?
“Dat ligt een beetje in het verlengde van de vorige vraag. Het heeft zeker te maken met onze levenswijze. We worden gestraft voor onze mobiliteit. Een virus in China steekt binnen een paar weken ook in ons land de kop op. Wij in het westen hebben ook een bepaalde mate van arrogantie. We denken slimmer te zijn dan de natuur. Ziektes, aandoeningen? We denken het allemaal op te kunnen lossen met medicijnen. Maar ergens houdt het op. Kijk naar antibiotica. We dachten daar alles mee op te kunnen lossen, maar steeds meer bacteriën worden resistent.”
Binnen of buiten?
“Door mijn werk zit ik eigenlijk te veel binnen. Ik ben namelijk een buitenmens. Vergaderen en overleg doen we ook te vaak binnen. Eigenlijk moet je samen een eind gaan wandelen. Je boekt dan sneller een beter resultaat. In ons nieuwe onderkomen hier aan de Houtweg heb ik een buitenkantoor laten bouwen. Het moet nog ingericht, maar ik ga dat zeker gebruiken. Kan ik lekker mijn kantoorwerk in de openlucht doen.”
Vakantie: uit of thuis?
“Het liefst het buitenland. Ik houd ervan om me onder te dompelen in de cultuur van een ander land. Het liefst raak ik aan de praat met de plaatselijke bevolking. Waar leven zij van en voor? Dat intrigeert mij.”
Directeur: meewerkend of manager?
“Ik ben het liefst tussen de mensen en onderdeel van de club. Daarnaast haal ik ook veel voldoening uit klantcontacten. Ik ben iemand die geniet van de contacten met anderen. We hebben een prachtig bedrijf en ik ben geïnteresseerd in techniek, maar het bedrijf is slechts een middel. Met een mooie club mensen om me heen had ik ook visboer kunnen zijn.”
Tekst en foto’s: Gerrit Tenkink