Sander van Looy (22) voetbalt sinds een klein half jaar bij Falkenberg FF, actief in de hoogste divisie van het Zweedse voetbal. De voormalige Epenaar voelt zich helemaal thuis in Zweden. “Mijn sterke punt is mijn voetballend vermogen. Ik denk dat ik hier echt van meerwaarde kan zijn.”
Het zijn vreemde tijden. Sinds het coronavirus ons land bereikte, liggen grote delen van het openbare leven stil. Ook Sander van Looy weet er natuurlijk alles van. “Maar in Zweden merk je het toch minder dan in Nederland”, vertelt de oud-SV Epe-speler via een whatsapp-verbinding. “Natuurlijk worden hier in Zweden maatregelen getroffen. Zo lunchen we op de club niet meer samen en is de competitie en het bekertoernooi een tijd stilgelegd. Maar als je naar buiten gaat, valt het hier niet zo op als in Nederland: winkels en terrassen waren bijvoorbeeld de hele tijd gewoon open. Dat is echt een verschil met Nederland. Toen ik een paar weken geleden even bij mijn familie op bezoek was, schrok ik wel van hoe stil het was op Schiphol en op de snelwegen.”
Opa en oma
Sander woont nu een maand of 5 in het Zuid-Zweedse Falkenberg. “Ik kan nog niet zeggen dat dit ‘thuis’ is, maar ik ben nu wel een beetje gewend”, vertelt hij. “Ik heb mijn eigen appartement en mijn eigen auto. En natuurlijk kun je dankzij de moderne communicatiemiddelen heel gemakkelijk met je familie praten. Dat is heel belangrijk voor mij.” De jonge voetballer glimlacht. “En gelukkig weten mijn opa en oma ook hoe een iPhone werkt, dus ik kan dagelijks met ze praten. Daardoor voelt het alsof ik niet echt heel ver weg ben.”
Wat ook meehelpt, is dat de Zweedse cultuur en de Nederlandse redelijk hetzelfde zijn. “Ook de taal lijkt op elkaar. Als de trainer iets in het Zweeds uitlegt, kan ik er veel woorden al wel uithalen.”
Bovendien kan iedereen prima Engels, niet alleen op de club, maar ook in het dagelijks leven. “Dat geldt eigenlijk voor alle Scandinavische landen: de mensen kunnen goed Engels en vinden het ook helemaal niet erg om Engels met je te praten. Dat maakt het makkelijker om je thuis te voelen.”
‘Een jonge speler moet doelen hebben’
Voetballend vermogen
De keuze voor Zweden was een bewuste. “Ik zat zonder club en kon uit een aantal buitenlandse clubs kiezen. Zodra ik hier was, wist ik dat dit de juiste keuze voor mij was. Alles voelde goed.”
Dat geldt zeker ook op sportief gebied. De trainer en de technisch directeur wilden graag met Sander in zee vanwege zijn voetballend vermogen. “Dat is denk ik mijn sterke punt”, zegt hij. “Ik ben verdediger, maar dan niet van het type dat een bal zo snel mogelijk de tribune inrost. Ik ben opgegroeid in de Nederlandse voetbalcultuur, waarbij je van achteren uit opbouwt. En dat was precies wat ze zochten bij Falkenberg FF. Ik denk dat ik daarom van meerwaarde kan zijn voor de club.”
Hoewel de competitie en het bekertoernooi tijdens ons gesprek nog stilliggen – naar verwachting zal er in Zweden vanaf juni weer gevoetbald worden – heeft Sander zich in de eerste paar maanden in Zweden al van zijn beste kant kunnen laten zien. “Ik heb een paar bekerwedstrijden meegevoetbald en dat ging erg goed. Ik krijg positieve reacties van de club en van de supporters. Dat is voor mij erg belangrijk, want wanneer je vanuit vertrouwen speelt, kun je beter presteren. Bij mijn vorige club PEC Zwolle heb ik dat vertrouwen wel eens gemist.”
Spanje
“We staan in de kwartfinale van de beker, wat voor deze club bijzonder is”, vervolgt Sander, die aangeeft zo goed mogelijk te willen presteren bij Falkenberg FF. Tegelijkertijd is het voor hem ook klip en klaar dat de club niet het eindstation is van zijn profcarrière. “Het is voor een jonge speler belangrijk om doelen te hebben”, zegt hij zelfbewust. “Mijn huidige doel is om zo goed mogelijk te presteren bij deze club. En daarna wil ik een transfer maken naar een grotere club, in de Zweedse competitie of ergens anders.”
Gevraagd naar zijn uiteindelijke ‘droomcompetitie’ hoeft Sander niet lang na te denken. “Ik zou graag ooit in de Spaanse competitie voetballen”, zegt hij. “Die competitie ligt mij denk ik beter dan bijvoorbeeld de Engelse. Want in Spanje is er meer aandacht voor het combineren van achteruit. Dat is het type spel dat mij het beste ligt.”
Zijn voorkeur is begrijpelijk en wordt ook bij zijn oude ‘cluppie’ aan de Wachtelerberg in Epe ongetwijfeld gedeeld. Want is het niet de hoogste tijd dat er weer eens een oud-SV Epe-speler de sterren van de hemel speelt in Barcelona?
Tekst: Henk-Jan Hoekjen
Foto’s: Lollo Skagerfält